I scrawl...
my inner thoughts...
we played like kids today.
Ako, si Pat at ang bespren kong si Kim.
We do crazy things together.
Kaya siguro talagang masasabi kong kaibigan ko sila.
ang childish ng trip namin kanina.
Maryo (our classmate) called it switch-a-roo. HAHA.
which actually made it more childish. HAHA.
Ang concept ng switch-a-roo is basically, magpapalit palit lang kami ng pagkatao nina Pat at Kim.
Si Kim bilang si Pat.
Si Pat bilang Ako.
at Ako bilang si Kim. HAHA.
natuwa ako sa trip na yun.
I've realized one great thing...
...that despite all the things we've went through
we still stayed as the best of friends.
Nakakatuwang isiping, alam na alam namin kung paano gumalaw ang isa't isa.
Alam na alam namin kung ano ang manurisms ng bawat isa.
kaya masasabi kong...
kilalang kilala namin ang isa't isa.
Naalala ko nung grade 6,
inis na inis kami nun kay Patricia.
Ang masaklap, we talk about it in front of her.
at kasali siya sa usapan nun.
hindi nga lang namin pinapaalam sakaniya na siya yung kinaiinisan namin nun.
I felt awful remembering that.
ang bad ko pala noon. hehe.
Naalala ko naman nung first year.
Aminado naman akong kakaiba talaga ang ugali ni Kim.
Maarte, maharot, magaslaw...
at hindi lahat ng tao natutuwa dun.
Ako rin, hindi ako natutuwa dun minsan.
Tulad ng hindi pagkatuwa ng iba naming kaibigan tungkol dun.
ang kinasama lang talaga ng loob ko nung mga panahong yun
e yung hindi naman ako yung nang-aaway kay Kim
pero ako ang lumabas na nangangaway.
nakakaasar.
pero ngayon, tanggap na tanggap ko na lahat ng yan. hehe.
Nalulungkot na ako pag hindi isang maarte, maharot at magaslaw
na kim ang nakikita ko because she not being like that
meant something else.
sa dami nang napagdaanan namin...
wish ko lang na sana kahit mahina na at maputi na ang mga buhok namin...
we still know each other that much in order to play switch-a-roo.